Wszędzie tam, gdzie prywatna odzież pracownika może zostać zaburzona, ulec uszkodzeniu (rozerwaniu, przetarciu), wszędzie tam, gdzie potrzebna jest ochrona przed zagrożeniami mającymi wpływ na zdrowie i życie osoby zatrudnionej, według obowiązujących przepisów prawnych (artykuł 237 Kodeksu pracy) konieczne jest nieodpłatne wyposażenie pracownika przez pracodawcę w odpowiednią odzież.
Jaka powinna być odzież ochronna i robocza
Pierwsza i najważniejsza rzecz to odzież powinna być odpowiednio dobrana do charakteru pracy i rodzaju zagrożeń występujących w danym stanowisku pracy. Elementy garderoby powinny spełniać określone normy: odzież robocza normę PN-P-84525:1998, odzież ochronna – normę PN-EN ISO 13688:2013-12. Ponad to powinna gwarantować pracownikowi komfort pracy tj. zapewniać odpowiedni komfort cieplny (nie powodować przegrzewania się, pocenia, marznięcia), ochronę przed innymi czynnikami atmosferycznymi (deszcz, śnieg), umożliwiać pełen zakres ruchów. Pracownicy w tym miejscu dodaliby jeszcze kwestię wyglądu (design odzieży wpływa na samopoczucie, a to z kolei przekłada się na wydajność pracy), a pracodawcy trwałość.
Jak to z trwałością odzieży roboczej jest?
To zależy w jaki typ odzieży pracodawca zainwestuje. Wybór odzieży dla pracowników jest dziś bardzo duży – można kupić ubrania słabej, standardowej lub najwyższej jakości. Te pierwsze, wiadomo, długo nie posłużą i w krótkim czasie trzeba będzie ponownie je wymienić. Te drugie posłużą nieco dłużej, ale nie będzie to czas, który pracodawcę zadowoli. Te ostatnie teoretycznie posłużą dłużej, ponieważ wykonane są z materiałów nowoczesnych, charakteryzujących się odpornością na przywieranie zanieczyszczeń, na uszkodzenia mechaniczne, na czynniki atmosferyczne, na poszczególne zagrożenia. Ale i one nie wystarczą na długo, jeśli nie będą odpowiednio traktowane.
Jak dbać o odzież roboczą?
Pracodawca może postawić na jakość i w dobrej wierze, że odzież posłuży przez długi czas, wyposażyć pracownika w ubrania z górnej półki. Czas ten jednak w dużej mierze będzie zależał od pracownika. Po pierwsze od sposobu użycia – odzież powinna być używana zgodnie z przeznaczeniem. Po drugie od traktowania. W polskim społeczeństwie wciąż pokutuje bardzo luźne podejście do rzeczy nie swoich i otrzymanych za darmo (pracodawca nie może obciążyć osób zatrudnionych kosztami zakupu odzieży). Porzucane byle gdzie i byle jak elementy garderoby, które przecież mają swoje wymagania m.in. co do przechowywania, tracą na swojej wartości np. zmoczona kurtka powieszona tak, że nie ma możliwości wyschnięcia. Zatem pierwszym krokiem powinno być uświadomienie pracownikom, w jaki sposób daną odzież powinno się traktować. Także dlatego, że w niektórych przypadkach to pracownicy odpowiedzialni są za utrzymanie odzieży w czystości, czyli poddają odzież praniu, nie czytając instrukcji i wskazówek na metkach. Jaki jest tego skutek? Na przykład nieodpowiednia temperatura wody sprawia, że kurtka zostaje pozbawiona warstwy impregnatu, niewłaściwy środek chemiczny sprawia, że ubranie się odbarwia. Niektórzy pracodawcy wolą od czasu do czasu odzież od zatrudnionych osób zebrać i powierzyć jej oczyszczenie, odpylenie, odkażanie, a nawet naprawę i konserwację profesjonalnym firmom zewnętrznym.
Jak często pracownikowi przysługuje ubranie robocze?
Przepisy prawne nie regulują tej kwestii, z tego względu, że po pierwsze ubrania robocze w różnych profesjach i warunkach ulegają zużyciu w innym tempie (odzież spawacza trzeba będzie wymienić szybciej niż odzież osoby pracującej przy produkcji elektroniki), a po drugie jakość ubrań roboczych także jest bardzo różna, a nie można pracodawcy zmusić do zakupu najdroższej. Czas wymiany odzieży jest wewnętrzną i indywidualną sprawą każdej firmy. Gdy któryś z elementów odzieży przestaje spełniać swoje funkcje ochronne, ulega zużyciu lub uszkodzeniu, powinien zostać wymieniony. W przeciwnym wypadku pracownik może odmówić wykonywania obowiązków ze względu na brak odpowiedniego wyposażenia i w tym wypadku będzie miał rację.
